Hastalarda diş eksikliklerinin neden olduğu kaybolan çiğneme fonksiyonlarını, konuşma ve estetik bozuklukları yerine koymak için yapılan işlemlerin tümüdür. Diş eksikliklerinin sayısına ve eksik dişlerin yerine göre yapılacak protez hekim tarafından planlanır.

Protezler genel olarak hareketli ve sabit protezler olarak iki sınıfta incelenir.

Hareketli protezler

Tam protezler: hiç dişi olmayan hastalara yapılan protezlerdir.akrilik dişeti rengi bir kaidenin üzerine dişler dizilir.bu protez türünde protez yumuşak doku üzerine oturur.aradaki tükürük tabakası protezin tutuculuğunu sağlar.tutuculuktaki diğer önemli faktör damak yüksekliğidir.

Yeteli damak yüksekliğine sahip olmayan hastalar protezlerinin oynadığından şikayet ederler.

Bu şikayetleri gidermek için:

• Yapıştırıcı ajanlar kullanılabilir
• Diş yastıkları kullanılabilir
• Eğer uygun kemik varsa implantla desteklenebilir

Bölümlü protezler: Hastanın kalan dişleri, sabit köprü yapmaya yetmeyecek kadar azsa veya sabit köprü için yeterli dayanak gücü sağlayamayacaksa yapılan protezlerdir. Protezin içinde metal bir konstrüksiyon vardır. Dişler bu konstrüksiyonun üzerine dizilir. Kalan dişleri saran kolları bulunur. Bu kollarla tutuculuk sağlanır.

Hastalar hareketli protezlerini her gün düzenli olarak fırçalamalıdırlar. Akşamları da çıkarıp su dolu bir kapta saklamalıdırlar.

Sabit protezler:

Kuron kaplama ve köprüler

Çürük dolayısıyla aşırı madde kaybı olan dişler, çiğneme kuvvetlerine dayanabilmesi için tek olarak kaplanmalıdır. Köprü protezleri arada kalan diş eksikliklerinde eksik dişle beraber boşluğun önündeki ve arkasındaki dişin de kaplanmasıyla yapılır. Boşluğun önündeki ve arkasındaki dişler aşındırılır.